پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در این گزارش به صد اصطلاح که در جمع مداحان اهل‏بیت (علیهم‏السلام) زبانزد است و می‏‌توان از آن به عنوان «فرهنگ مداحی» یاد کرد، اشاره می‏‌شود. اصطلاحاتی که آشنایی با آن می تواند کمک کار مناسبی در درک آسانتر ترمینولوژی مداحی باشد.

در عصر حاضر با ظهور مدرنیته و تحول در ساختار‌های ارتباطی و رسانه‌ای، هنر مداحی دست خوش تحولاتی متفاوت قرار گرفته است. از جمله تحولات سال‌های اخیر می‌توان به استفاده برخی از مادحین از فضای استودیو برای خواندن و یا ترکیب آلات موسیقی با صدای مداحی جهت ساخت تولیدات هنری اشاره کرد. این تولیدات گاهی شامل ترکیب آلات موسیقی و ادعیه نیز شده که حتی از رسانه ملی نیز پخش می‌شوند. مجید محمدزمانی پژوهشگر حوزه رسانه هسته افکار عمومی مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) طی یادداشتی به بررسی و تحلیل ترکیب موسیقی و مداحی از منظر فقهی مقام معظم رهبری پرداخته است. که در ادامه می خوانید.

کار مداح ،مدح کردن است. مدح کردن تنها توسط انسان معتقد صورت نپذیرفته و ممکن است توسط انسان های منافق هم اجرایی شود(با هدف نفوذ و ایجاد انحراف بواسطه سست کردن اراده ها). لذا صرف پرداختن به مدح و ثنا نمی تواند مورد توجه و تاکید قرار گرفته و توجه به سه موضوع علل و شیوه و حدود مدح ، بحث کنترل نفس انسانی و در نهایت واکنش فرد مورد مدح قرار گرفته به مدح های صورت پذیرفته ، اهمیت دارد.مدح و ثنا با تملق و چاپلوسی و تعارف و تظاهر با وجود ظاهر رفتاری یکسان، بشدت متفاوت بوده و تملق و چابلوسی ، از آسیب های فرهنگی- شخصیتی یک سازمان یا یک فرد محسوب می شود. بعد از دقت در سیره نبوی و علوی، امام خمینی و رهبر معظم انقلاب، نمونه های رفتاری و الگو های عملیاتی قابل استفاده جهت مدیریت در چنین موقعیت هایی را برای ما به یادگار گذاشته اند.